Biodiverzitet iz ugla modernog lovstva
04 Mart 2018
Povodom 22. maja – Međunarodnog dana biodiverziteta
Značaj biodiverziteta
Generalna skupština Ujedinjenih nacija proglasila je 22. maj za Dan zaštite biodiverziteta u cilju podizanja svijesti građana i povećanja razumijevanja značaja njegovog očuvanja i održivog korišćenja. U najširem smislu, biodiverzitet označava sveobuhvatnu varijabilnost života: biljaka, životinja, gljiva i mikroorganizama. Jednostavnije rečeno, biodiverzitet se definiše kao: raznovrstnost života na planeti Zemlji na svim njegovim nivoima. odnosno, sveukupnost gena (genetički diverzitet), vrsta (specijski diverzitet) i ekosistema (ekosistemski diverzitet). Biodiverzitet kako u prošlosti tako i danas je pod velikim pritiskom različitih faktora ugrožavanja. Mnoge biološke i životinjske vrste su ugrožene u većem ili manjem stepenu, na pragu su nestajanja ili su čak neke i zauvjek izgubljene. Usvajanjem Konvencije o biološkoj raznovrsnosti, na samitu UN o zaštiti životne sredine i održivom razvoju (Rio de Žaneiro, 1992. godine), ostvaren je opći konsenzus da je biodiverzitet, koji nam obezbeđuje ne samo materijalna bogatstva, već i duhovno zdravlje, temelj zdrave životne sredine i održivog razvoja. Takođe je dogovoreno da zaštita i održivo korišćenje biodiverziteta treba da bude briga cijelog čovječanstva na globalnom, regionalnom i lokalnom nivou. Teritorija BiH pripada jednom od najznačajnijih centara biodiverziteta u Evropi, s brojnim specifičnim ekosistemima u okviru kojih je zastupljena flora i fauna s velikim brojem vrsta od međunarodnog značaja. BiH posjeduje bogat genofond divljih i gajenih biljnih i životinjskih vrsta i varijeteta, koji predstavljaju nezamjenljive resurse za razvoj mnogih privrednih grana, kao što su: poljoprivreda, šumarstvo, lov, ribolov, turizam i dr.
Očuvanje i unapređenje biodiverziteta
Osnovni interes društva je očuvanje i unapređenje veoma bogatog biološkog diverziteta u BiH. Zbog složenog i specifičnog biljno-geografskog položaja, BiH je bogat izvor autohtonih biljnih i životinjskih resursa, što na neposredan način određuje teritoriju Bosne i Hercegovine, kao jedan od najznačajnijih centara florističkog diverziteta Evrope. Bogatstvo divljeg životinjskog svijeta predstavljeno je velikim brojem vrsta. Ovakvo nacionalno bogatstvo zahtjeva i adekvatan tretman kroz sistemska rešenja za očuvanje i unapređenje biodiverziteta.
Značaj lovstva
Divljač predstavlja nacionalno bogatstvo i mora se očuvati i unapređivati da bi zadovoljila ekološke, ekonomske i socijalne potrebe društva. Svi segmenti društva moraju biti svjesni da divljač pruža višestruke koristi: obezbjeđuje obnovljive i ekološki zdrave proizvode i imaju važnu ulogu u ekonomskom blagostanju i biološkoj raznovrsnosti. Divljač je bitna za pružanje ekoloških, društvenih i rekreacionih usluga, posebno u svjetlu sve više urbanizovanog društva. Gajenje i korišćenje divljači Populacije divljači se moraju trajno unapređivati i koristiti, odnosno njima će se gazdovati u skladu s ukupnom nacionalnom razvojnom politikom i prioritetnim nacionalnim razvojnim ciljevima u skladu s nivoom društveno-ekonomskog razvoja, kao i na osnovu sveukupne nacionalne politike koja je u skladu s održivim razvojem i zakonima. Posebno će se divljači gazdovati radi zadovoljenja društvenih, ekonomskih, ekoloških, kulturnih i duhovnih potreba sadašnje generacije i budućih naraštaja. U formulisanju takvih smijernica, gde je to odgovarajuće i primjenjivo, treba uzeti u obzir međunarodno prihvaćene metodologije i kriterije.
Povećanje brojnih stanja i kvaliteta divljači
Treba poduzeti napore u povećanju brojnih stanja i kvaliteta divljači na ekološki, ekonomski i društveno prihvatljiv način, kroz reintrodukciju autohtonih vrsta divljači, što podrazumjeva mudro i racionalno korišćenje prostora, uz adekvatan međusektorski tretman i obezbjeđivanje polifunkcionalnog pristupa. Ističe se uloga i značaj intenzivne proizvodnje divljači u ograđenim uzgajalištima kao održivih i ekološki ispravnih izvora divljači za naseljavanje u lovišta, čime će se ublažiti pritisak na prirodne resurse. Kada se već divljač tretira kao društveno dobro od općeg interesa, onda treba biti pošten pa istači da su lovci jedini koji brinu o divljači kroz prihranu, mjere uzgoja pa i selektivni odstrjel koji omogućava razvoj i održivost zdravih jedinki.
Edukacija
Cilj politike lovstva je i obrazovanje odgovarajućih stručnih kadrova za sektor lovstva, koji će biti u stanju da efikasno ispunjavaju zadatke usmjerene na održivo gazdovanje populacijama divljači i koji će biti u mogućnosti da aktivno učestvuju u razvoju ekološke svijesti građana.
